.

به گزارش روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ،سید عبدالمجید شریف زاده رییس گروه پژوهشی هنر های سنتی پژوهشگاه در حاشیه این مراسم، کاشی کاری را یکی از هنرهای اصیل خواند که بهترین نمونه های آن در کاخ گلستان تهران وجود دارد و تصریح کرد: ایرانیان در دوره قاجار به فنون جدیدی در زمینه رنگ کاشی دست یافتند که تا قبل از این در کاشی‌ها مشاهده نمی‌شد.
اوبا اشاره به رنگ‌های چشم نوازموجود در کاشی کاری های دوره قاجار نظیر قرمزو زرد ،یکی از هنرنمایی‌های کاشیکاران عهد قاجار را هنر رنگ آمیزی کاشی خشتی به نام کاشی  هفت رنگ عنوان کرد.
شریف زاده گفت:پروژه کاشی نگاره که امروز رونمایی شد با توجه به زیبایی ، تنوع رنگ و طرح موجود در کاشی کاری های دوره قاجار موجود در کاخ گلستان ، در کارگاه سفال و کاشی گروه هنرهای سنتی پژوهشگاه با مدیریت بنده و سرپرستی سهیلا نقی زاده شکل گرفت و اجرا شد .
رییس گروه پژوهشی هنرهای سنتی با بیان اینکه این کاشی نگاره به صورت نمونه سازی و الهام گرفته از نقوش و رنگ دوره قاجار به شیوه هفت رنگی و به صورت آبرنگی انجام شده افزود: مجریان این اثر سهیلا نقی زاده، کتایون گیتی، مریم سایه وندی و اصلاح طرح و طراحی و نقاشی گل و مرغ توسط کتایون گیتی انجام شد .
شریف زاده با اشاره به اینکه ساخت لعاب این اثر توسط عالیه نجفی و پخت و کوره آن را فرهاد فرحی به انجام رسانیده خاطرنشان کرد : این اثر در ابعاد 140 × 20/3 در سالن کارگاه سفال و کاشی گروه پژوهشی هنرهای سنتی نصب شده است.
او همچنین درحاشیه بازدید از نمونه بافته شده مخمل هفت رنگ با اشاره به فعالیت ها و مطالعات پژوهشی صورت گرفته برای این اثر گفت :یکی ازپیچیده‌ترین و عجیب ترین آفریده های هنری انسان گذشته در حوزۀ منسوجات، مخمل بافی است، چرا که این تصور که پارچه ای خلق شود که فقط تار و پود نباشد و قسمت سومی هم داشته باشد به‌نام پرز (خواب)، برای اولین بار در تاریخ ایران زمین در دوره ایلخانی اتفاق افتاد.
شریف زاده با بیان اینکه «کمخا» پارچه‌ای است بسیار لطیف که از ابریشم بافته می‌شد و بعدها به اسم مخمل مشهور شدخاطرنشان کرد: اوج هنر مخمل بافی را در دوره صفویه می‌توان دید، بطوریکه این رشته در هیچ دوره‌ای پس از صفوی به این تعداد از فن و قدرت و زیبایی نرسید یا شیوۀ اجرای مخمل بافی با همه منسوجات رایج سنتی کاملا متفاوت است.
او خاطرنشان کرد:مخمل بافی در ایران سابقه طولانی دارد از دوره صفویه که اوج این هنر است مخمل های ساده، دو رنگ و سه رنگ تا هفت رنگ تولید می شده که مخمل هفت رنگ اوج تکنیک هنرپردازی استادان و هنرمندان دوران صفوی است که فقط چند نمونه از آن در موزه های خارج از ایران نگهداری می شود.
او در پایان با اشاره به اینکه بافت «مخمل هفت رنگ» بعد از ۳۰۰ سال از طریق مهندسی معکوس احیا شد گفت :این اثر توسط رضا عباسی(تک پیکره) طراحی و با همکاری علی نعیمایی، غلام قربانی، مریم امیر یزدانی  در کارگاه زری بافی گروه پژوهشی هنرهای سنتی به مدیریت روح اله دهقانی بافته شده است .