|
ایران از جمله کشورهایی است که از خطوط ساحلی طولانی برخوردار است و از شمال به دریای خزر و از جنوب به خلیج فارس و دریای عمان متصل است. افزون بر این دارای رودخانه ها و دریاچه های کوچک و بزرگ داخلی است که هریک در حاشیه خود دارای ده ها اثر تاریخی هستند. با توجه به موقعیت ایران بعنوان پل ارتباطی دنیای شرق و غرب عالم از هزاره های قبل از میلاد، تجارت دریایی و دریانوردی بین ایرانیان و تمدن های شرق آسیا، شبه قاره هند و غرب آفریقا در جریان بوده است.
بدین جهت خلیج فارس، دریاچه ها و رودخانه های ایران بستر مهمی برای مطالعات باستان شناسی زیرآب ایجاد نموده اند و پرداختن به این دانش ضرورتی انکار ناپذیر است. لذا از دو دهه گذشته نخستین گام ها درخصوص مطالعات باستان شناسی زیرآب در سازمان میراث فرهنگی برداشته شده و با تشکیل و راه اندازی گروه باستان شناسی زیر آب از اواخر دهه هفتاد هجری شمسی متشکل از سه نفر باستانشناس و خرید تجهیزات اولیه غواصی، پژوهش های اولیه در این حوزه در خلیج فارس، دریاچه تخت سلیمان، بند میزان شوشتر و دریای خزر صورت پذیرفت.
همچنین از سال 2009 میلادی جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی زیرآب یونسکو ملحق گردید با توجه به ضرورت توسعه و گسترش باستان شناسی زیرآب، گروه پژوهشی باستان شناسی زیرآب در پژهشکده باستان شناسی از ابتدای سال 1396 بعنوان گروه مصوب در چارت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری جای گرفت.
در سال های اخیر ضمن ادامه پژوهش های میدانی در حوزه باستان شناسی زیرآب، آموزش و توانمندسازی اعضای گروه نیز مد نظر قرار گرفت و کارگاه های آموزشی توسط یونسکو و سایر کشورهای صاحب تجربه مانند آلمان و چین برگزار گردید. همچنین همکاریهای بینالمللی در زمینه باستانشناسی زیرآب در حال گسترش بوده و با کشورهای چین، اتریش، ایتالیا و آلمان در حال برنامه ریزی جهت انجام همکاریهای مشترک در حوزه میراث فرهنگی زیرآب هستیم.
|
|
|
اعضای گروه
دکتر حسین توفیقیان (مدیر گروه و عضو هیئت علمی، استادیار)
سامان سورتیجی ( عضو هیئت علمی ، مربی )
|
|